Goodmorning, half 8 zijn we wakker. We maken ons klaar en gaan in het motel ontbijten. Harry heeft zelf een wafel gebakken met de wafelmachine. De wafel was erg goed gelukt, hij kreeg zelfs de complimenten van 2 oude Amerikaanse dametjes.

 We willen nog wel even de mainstreet van Sheridan bekijken en vertrekken 9.15 uur die kant op. Althans dat dachten we, de TomTom was nog niet wakker en stuurt ons de verkeerde kant op. We keren weer en komen op mainstreet uit. We rijden er door heen, we vinden het niet de moeite waard om uit te stappen. We vervolgen onze rit richting Big Horn Canyon NP, onze eerstvolgende stop.

We rijden na 45 minuten door het Big Horn National Forest. Prachtige route. 

We halen een hoogte van ruim 2500 meter. De temperatuur is gezakt naar 11 graden. 

Als we beneden zijn pakken we de 14a weg richting Lovell. Een mooie Scenic route door de bergen. We stijgen hier op den duur naar  een hoogte van 2800 meter en zien her en der sneeuw liggen. We rijden boven de boomgrens en de temperatuur zakt tot 8 graden. Het waait behoorlijk hard hier. 

Als we de pas overrijden gaan we snel naar beneden richting Lovell. De weg daalt 10 %. Het uitzicht op het dal en de bergen er achter is magnifiek. Helaas niet goed op een foto vast te leggen.

Vlak voor Lovell rijden we langs het Big Horn Lake. We zien veel pelikanen in het prachtige meer zwemmen. 

Enkele km’s na het meer rijden we rechts de 37 Road richting Big Horn Canyon in. Op den duur rijden we de staat Montana binnen en na een paar km gaan we rechts een zijweg in richting de Devil’s Canyon Overlook. De 742 kilometer lange Bighorn River, een zijrivier van Yellowstone River, stroomt door de staten Wyoming en Montana. Duizenden jaren geleden heeft de rivier de diepe Bighorn Canyon in het landschap uitgesleten.  Bij de Overlook is er een prachtig uitzichtpunt waar je beneden de canyon in kijkt en de Big Horn river ziet stromen.

We rijden dezelfde route weer terug naar de 14a Road. We slaan rechtsaf naar het plaatsje Lovell waar we de auto voltanken en koffie kopen. Dan is het nog ruim een uur rijden naar Cody.

Op dit stuk van de route is veel landbouw. Harry spot suikerbieten, bonen, mais, gerst etc. Als akkerbouwer wil je dat ook even vastleggen natuurlijk. Alles ziet er mooi groen uit. De gewassen kunnen hier bevloeid worden zo te zien.

We zien hier ook een mooie brievenbus in de vorm van een typische Amerikaanse schuur.

Om half 3 komen we in Cody aan en checken in bij de Cowboy Village Inn. We krijgen een mooi huisje in Western style.

Cody is in 1896 gesticht door en vernoemd naar William Frederick Cody, beter bekend als Buffalo Bill. Waar kwamen we die naam vaker tegen? Cody is ook vooral bekend om de rodeo. Cody noemt zich zelf dan ook Rodeo Capital of the World.

Tegen 16.00 uur gaan we naar Old Train Town. In eerste instantie wilden we naar Buffalo Bill Center of the West gaan, een heel groot museum. Het is een complex met vijf afdelingen en een bibliotheek. In het museum zijn kunst en voorwerpen te vinden van het Amerikaanse Westen. Het wordt beschouwd als het oudste en meest omvattende museum over het Westen. Het museum is tot 18.00 uur geopend. We schatten in dat de 2 uur die wij er kunnen doorbrengen niet voldoende zal zijn. Daarbij is de entreeprijs 19 dollar pp. We besluiten om hier dus niet heen te gaan.

Old Trail Town, op deze plek is een aantal historische gebouwen verzameld uit de wijde omgeving van Cody, op de plaats waar Cody als grensstad van het Wilde Westen ontstond.

De gebouwen, meer dan 25, zijn meestal blokhutten, uit de periode tussen 1879 tot 1901. In deze ruimtes zijn memorabilia verzameld uit de beginperiode van de staten Wyoming en Montana. Initiatiefnemer was archeoloog Bob W. Edgar die een tijdlang voor het Buffalo Bill Center of the West werkte. Hij en zijn vrienden ontmantelden deze gebouwtjes, verhuisden ze en bouwden ze met zorg hier weer op.



We proberen een poging lasso te werpen, Yeehah, dat valt niet mee.

Na het bezoek aan het leuke, fotogenieke Old Trail Town rijden we naar het centrum van Cody om een hapje te eten. We lopen langs het Irma hotel, genoemd naar een dochter van Buffalo Bill.

We eten bij Millstone Pizza en Brewing Company. Het is een soort sportsbar, waar je kan eten en tegelijkertijd op diverse tv’s sport kan kijken. Hoofdzakelijk Amerikaanse sporten. We nemen een pizza die achteraf iets te big was, maar wel lekker. 

Tegen 19.00 uur zijn we terug in ons huisje. 

Morgen gaat het echt gebeuren. We gaan een lange, mooie route rijden via de hooggelegen Beartooth Highway en komen dan via de Noordoostkant Yellowstone National Park binnen. In dit park verblijven we 3 volle dagen. De eerste nacht overnachten we in de Rodeway Inn te Gardiner. Dit plaatsje ligt aan de Noordingang van Yellowstone National Park. 

Gereden km’s: 331 km.

Temperatuur: maximaal 27 graden.