Voordat we de stad Truro gaan bekijken, doen we eerst het ontbijt in ons hotel Best Western. Daarna gaan we onze zoon Marc ophalen en rijden even langs zijn school, Dalhousie University.

We rijden naar Victoria Park, in dit park loopt een kloof met een paar mooie watervallen, de Waddell Falls en de Joseph Howe Falls. Onder weg moet je wel een paar flinke hoogteverschillen overbruggen. 1 daarvan is de 175 treden tellende Jacobs Ladder.

Omdat het gisteren veel geregend heeft, komt er veel water naar beneden via de watervallen.

We rijden naar het centrum van Truro en parkeren de auto. We belonen onszelf op koffie met een stukje cheesecake bij Noveltea Coffehouse & Bakery. Ze hebben daar lekkere koffie en heel veel soorten thee en uiteraard lekker cheesecake.

Als we dat op hebben, lopen we nog een rondje door het centrum.

Truro ligt op de oever van de Salmon River. Deze staat in verbinding met de Cobequid Bay. Tweemaal per dag rolt er vanuit de baai een krachtige getijdengolf, de tidal bore genoemd, over de Salmon River. Dit levert een bijzonder spektakel op. Je kunt dit goed zien bij Lower Truro via route 215 en 236 te bereiken. Er is ook een informatiecentrum Fundy Discovery Site.

Om 13.35 begint het spektakel. Een vrouw roept om “It’s coming” en dan zien we de stroom water de rivier inkomen. Eerst zie je nog wat bruine zandbakken na een half uur zijn deze verdwenen onder het vele water wat de rivier in komt stromen.

Onze zoon loopt stage bij Cliffs of Fundy Park. Via tips van hem rijden we over de Highway 2 via diverse stops naar Parrsboro. Vlak daarvoor eten we nog even een broodje bij Masstown Market.

Bij Economy rijden we de Economy Point Road in. Een grindweg leidt ons naar een parkeerplaats. Hier wandelen we, over soms een bijna onzichtbaar pad, naar de rand van Thomas Cove. We lopen naar beneden over de inmiddels drooggevallen bodem. Doordat het tij inmiddels laag is kan dat nu. Het levert prachtige plaatjes op en een paar smerige bruine schoenen. Dat hebben we er wel voor over.

Even verderop bezoeken we ook het Five Islands Provincial Park. Hier kun je aan het strand, wat vol met stenen ligt, ook een stukje langs de stijle kliffen lopen. Eerder op de dag stond het water door het grote getijde verschil in de Minas Basin nog wel ruim 12 meter hoog en nu is het water weer een heel eind teruggetrokken.

Dat is ook mooi te zien bij Five Islands Lighthouse. Vanaf dit punt kun je de 5 eilanden zien liggen waarnaar Five Islands is genoemd.

De laatste stop op de route over de Highway 2 is Parrsboro. We willen eerst eten want het is inmiddels al bijna 19.00. We eten bij Harbour View wat mooi gelegen ligt aan het water met zicht op Parrsboro Lighthouse. Hier staan de grotere versies van de houten stoelen in allerlei kleuren die je eigenlijk overal op Nova Scotia tegen komt.

Na het eten rijden we nog even naar Ottawa House. Hier heb je een mooi uitzicht op Partridge Island. Ottawa house is tevens een museum die, toen wij er op dit laat tijdstip waren, dicht was. Onder de veranda kun je met behulp van mooie infoborden wel veel info over dit gebied in vroegere tijden vergaren.

We zien er tussen de rotsen nog een marmot rond snuffelen.

We keren en rijden weer terug naar Parrsboro. Onderweg wil Harry nog even stoppen bij een leuke foto stop. Harry raakt aan de praat met de beheerder.

Via dezelfde Highway 2 rijden we weer terug naar Truro. Onderweg nog even een fotostop omdat de zon mooi onder gaat en het tij nu erg laag is. De boten liggen zelfs op het droge.

Het is inmiddels al donker als we rond 22.00 uur bij ons hotel zijn.

Het weer was erg mooi vandaag. Zon en af en toe bewolking. Van 24 graden in Truro tot 22 graden in Parrsboro.

Morgen verlaten we Truro en rijden naar Baddeck. Marc reist nog enkele dagen met ons mee.

We hebben vandaag 227 km gereden.