Onze eerste dag in Yosemite. Het was een indrukwekkende maar ook helse dag tijdens de wandeling , de zogenaamde Panorama Trail.

Vanochtend in de Lodge ons eigen ontbijt genuttigd en daarna met volle moed naar de opstapplaats van de bus bij de receptie van onze lodges. Om 8.30 met de bus naar Glacier Point, een 1,5 uur durende rit met een over-enthousiaste Amerikaanse buschauffeuse die maar niet ophield met vertellen over het park, Yosemite. Heel vermoeiend.

Om 10.00 kwamen we aan bij Glacier Point waar de hike (wandeling) zou beginnen. Eerst nog even de indrukwekkende omgeving vastgelegd op dit uitkijkpunt.

Uitzicht vanaf Glacier Point.

Na nog even koffie gedronken te hebben zijn we om 11.00 met de hike begonnen, die 8 Miles of te wel, ca. 13 km lang zal zijn. Volgens het napluizen van forums op internet zou deze Panorama trail goed te doen zijn.

Vol goeie moed begonnen we aan de trail, genoeg water en eten mee en op naar beneden, want deze trail loopt helemaal van boven naar beneden langs prachtige watervallen.

Een schitterende route loopt kronkelend naar beneden ook tot aan de Illiouete waterval, daar even een lunchpakketje opgepeuzeld .
En toen eens lawaai , en wat we toen zagen zie je niet zo vaak in je leven. Een beer die bij 2 wandelaars de rugtas afgepikt had en al hun voedsel aan het opeten was.

De wandelaars probeerden de beer nog weg te jagen maar dat lukte niet. Hij ging er later zelfs met de rugtas vandoor. Later tijdens de route kwamen we de wandelaars weer tegen en het bleek dat de beer nog meer slachtoffers gemaakt had. De rugtas hebben ze verderop weer terug gevonden. De overige spullen waren verder nog goed, op een gat in de rugtas na.
We zijn onze weg vervolgd via de route, die steeds zwaarder werd. Er moest flink geklommen worden en het was nog warm ook.

Pff wat zwaar.

In de verte werd de lucht ook steeds donkerder met af en toe donderslagen. Onweer in de verte, geeft wel mooie foto’s.

Het water ging sneller dan verwacht op dus we moesten de laatste flesjes water niet te snel opdrinken.
We hoopten en verwachten eigenlijk dat we bij de volgende waterval de flesjes konden bijvullen.
Maar helaas dat was niet zo.

De Nevada waterval.

Dus op naar de volgende waterval, maar dan, we moesten naar beneden. Steil naar beneden op rotsen en stenen, bijna niet te doen. Over 1 km deden we 1 uur.

Nu hopelijk snel bij de volgende waterval, de Vernal waterval, maar dat duurde langer dan verwacht.
Maar dan eindelijk daar is ie dan, maar oh nee we moeten opnieuw een heel steil stuk naar beneden.

De Vernal waterval.

Gelukkig kwamen we dan eindelijk bij een watervulpunt waar de flesjes weer bijgevuld konden worden.
En dan nog 1,5 km te gaan en we waren beneden. Helemaal beneden. Maar het toetje kwam nog.
We zagen opnieuw een beer, heel dichtbij, langs het wandelpad. We waren best wel bang, maar we moesten natuurlijk een foto maken.

De beer.

Maar het slagroom op het toetje kwam nog, 2 beren jongen kwamen ook nog vanuit het struikgewas aan gelopen.

Wat een dag zeg. 15 km gelopen en dan ook nog 2 maal een beer gespot. Via de shuttlebus in het park werden we weer vlakbij onze lodges afgezet.

Over dit avontuur hebben we nog lang nagepraat en dat zal nog lang zo blijven.