Vanmorgen waren we iets later wakker dan normaal, rond 7.45 uur. We hadden de wekker op 8.00 uur gezet, maar deze heeft ons niet hoeven wekken.

Om 9.30 uur verlaten we het hotel en lopen naar Waterstreet. Hier zit een Duitse bakkerij, Napan Baykery. Je kunt niet echt een ontbijt bestellen, maar er liggen zoveel lekkere dingen in de vitrine dat we hier makkelijk een keus kunnen maken. Onder genot van een lekker bakje koffie genieten we van onze lekkernijen.

Daarna doen we een ochtendwandelingetje van een half uur door het plaatsje. We lopen langs de St.Michael’s Basilica, een imposante zandstenen kerk.

We lopen terug naar de Miramichi rivier. In deze rivier zitten ook veel zalmen.

De auto staat nog bij het hotel. Van daaruit rijden we naar Middle Island. Dit kleine eilandje in de Miramichi rivier is nu verbonden met een brug aan het vaste land. We rijden het eiland op en parkeren de auto. Op dit eiland kwamen in 1847 met een boot vele Ierse vluchtelingen aan die het land door de hongersnood, als gevolg van de aardappelziekte, ontvlucht waren. Onderweg werden ze ook nog ziek. Op dit eiland leefden de Ieren in quarantaine totdat ze beter werden. Vele Ieren overleefden dit niet en werden op dit eiland begraven. Er loopt een mooie wandelroute over het eiland met veel infoborden over die tijd. Ook is er een speciaal herdenkingsteken.

Om 11 uur verlaten we Miramichi over de grote brug (zie foto eerder) en rijden onze route richting Rimouski. Het eerste stuk is eentonig. Af en toe moeten we even wachten bij een wegversperring en kunnen we weer verder.

Net voorbij Bathurst gaan we wat eten bij Tim Hortons, maar wat is het druk. Blijft een populair restaurantje voor de Canadezen. 😉

Tot aan Cambellton blijft de weg saai, maar dan steken we voorbij Flatlands de Saumon River over. Direct over de brug rechts staat het bord van de Provincie Quebec. We rijden New Brunswick uit en Quebec in.

We rijden langs de Saumon River door de bergen. Een prachtige rit. Onderweg komen we veel vrachtwagens met boomstammen tegen. Aan bomen geen gebrek in Canada.

Op den duur komen we bij een punt waar een uit 1931 rode houten overkapte brug de rivier overspant. Er staan hier ook vissers in het water die een visje proberen te vangen.

We rijden de 132 alsmaar door en rijden door een paar mooie Frans Canadese stadjes. We zijn nu tenslotte in Franstalig Canada. Onderweg nog een paar opstoppingen door wegen onderhoud.

We zien ook veel veebedrijven in deze omgeving.

Bij Sainte-Angele de Merci rijden we linksaf de 234 in. We willen naar Canyon des Portes De L’Enfer. Deze canyon ligt op een half uur rijden van Rimouski. Het is een canyon met wanden tot wel 90 meter hoogte. We kopen kaartjes en rijden met de auto naar de eerste parkeerplaats 3 km verderop. Daar bekijken we de Grand Sault waterval. Onderweg via een kleine wandel route met wat trappen er naar toe moeten we wel vele muggen trotseren. De deet spuitbus komt nu goed van pas, want we worden door tientallen muggen aangevallen.

De waterval zelf is prachtig. Met donderend geweld en veel water gooit de waterval zich naar beneden de canyon in.