Om 9 uur nemen we het ontbijt in het Candelila Café bij het resort. We nemen granola met vers fruit en toast. Een keer wat anders dan eieren en pancakes. Smaakt heerlijk.

Net buiten het resort tanken we de auto, voordat we richting Big Bend National Park gaan. De benzine is hier wel meer dan een dollar/gallon duurder dan we gewend waren.

Op de weg er naar toe rijden we door Terlingua. In Terlingua werd vroeger kwik gewonnen. De mijnwerkers verlieten later het dorpje, waardoor het een spookstadje is geworden,

10 minuten later zijn we bij het bord van het park.

Daarna komen we ook snel bij de ingang. We laten onze Nationale Parken pas zien en met een plattegrond en een krant met veel informatie over het park rijden we door.

Big Bend National Park is 1 van de grootste nationale parken van de Verenigde Staten. Dit natuurpark dankt zijn naam aan de grote bocht (‘big bend’) die de Rio Grande-rivier maakt op de grens tussen Amerika en Mexico. Door zijn afgelegen ligging is het geen druk park. In de zomer kan het hier ruim boven de 40 graden worden.

13 km verder rijden we de Ross Maxwell Scenic Drive in. De weg eindigt 35 km verder bij de ingang van de Santa Elena Canyon. De weg is schitterend. Onderweg zijn diverse uitzichtpunten, maar omdat de zon nog niet gunstig staat rijden we eerst door tot Castolon. We komen daar om 12 uur aan. Er is daar een klein Visitor Center voor informatie over het park. Een jaar eerder is dit Visitor Center in mei door een felle brand in dit deel van het park afgebrand. Nu staat er een tijdelijk klein gebouw. Er is ook een kleine winkel waar we wat te eten en te drinken kopen.

We gaan weer op weg. Het is niet ver meer naar de Santa Elena Canyon. Eerst stoppen we nog bij het uitzichtpunt op de canyon. We zien de opening van de canyon waar de Rio Grande rivier doorloopt. De canyonwanden zijn ca. 450 meter hoog. De smalste doorgang is 9 meter en de lengte is 13 km.

Het is het populairste stuk voor bezoekers van het park. We rijden weer verder naar het einde van de Ross Maxwell drive. Hier is de parkeerplaats waar je een wandeling van 2.6 km kunt maken naar en een stuk door de canyon. Door iets verder te lopen kom je bij de rivier terecht.

Daardoor kwamen wij op 4.5 km. De uitzichten tijdens de wandeling zijn spectaculair mooi.

We hebben er 1,5 uur over gedaan.

We rijden dezelfde weg, de Ross Maxwell drive, weer terug. We stoppen bij de Santa Elena River Acess. Hier gaan we even picknicken bij de rivier. We horen in de verte wat geblèr. Het zijn schapen die aan de andere kant van de Rio Grande rivier op Mexicaans grondgebied lopen. We lopen via een klein paadje naar de rivier, waardoor we de schapen kunnen zien.

Verderop doen we de korte Dorgan House trail. Hier staan wat restanten van een oude boerderij uit begin 1900. Langs de rivier werd hier vroeger nog katoen, sorghum, wintertarwe etc. verbouwd. Nu groeien er alleen struiken en cactussen. Tijdens de wandeling kom je daar langs. Niet zo heel spectaculair.

We gaan weer verder. De route is nu met de zon op de bergen prachtig.

Inmiddels is de temperatuur opgelopen naar 25 graden. Het is op wat kleine wolken na onbewolkt.

Bij de Tuff canyon stoppen we even. Hier is een mooi uitzicht op de zogenaamde Tuff Canyon. We lopen een stukje. Er is een platform boven de canyon gemaakt, zodat je beneden in de canyon kan kijken. Als je wil kun je ook nog naar beneden door de canyon lopen. Dat doen wij niet.

Onderweg komen we nog mooie plekken tegen om te stoppen, waaronder een uitzichtpunt op de Mule Ears. Dit zijn rotsen in de vorm van ezelsoren.

Om half 5 slaan we linksaf de Burro Mesa Spur Road in. Op het eind van de weg is een wandeling van totaal ca. 2 km. De Lower Buro Mesa Pouroff trail. Het is een wandeling die door een soort van rivierbedding, tussen prachtige bergwanden in diverse kleuren, gaat.

Op het eind loopt de weg dood tegen een hoge rotswand. Dezelfde route lopen we weer terug.

We zijn bijna het einde van de Ross Maxwell Drive. De laatste stop is bij de Sam Nail Ranch. Er is een wandeling naar een oude boerderij, wat er nog van over is, door een mooi met struikgewas en cactussen begroeid gebied. Er staat o.a. nog een oude windmolen waar water mee werd opgepompt.

• 

• 

Tegen 18.00 uur zijn we weer terug op de doorgaande weg door het Big Bend National Park. Na 16 km rijden slaan we rechtsaf de weg in naar Chisos Basin. In dit deel van het park overnachten we de komende 3 dagen in een Chisos Mountain Lodge. We dachten dat we al heel wat moois hadden gezien maar de weg van 10 km naar Chisos Basin toe is heel wat ohh’s en wow’s waard.

Om 18.30 uur checken we bij de receptie in. We krijgen een mooie lodge toegewezen. Het uitzicht vanaf het balkon op de bergen is mooi.

We hebben geen internet in de lodge. Daarvoor moeten we naar het restaurant en giftshop. Het internet is daar niet snel, zodat foto’s in het blog zetten nagenoeg niet gaat. Dat houden jullie nog te goed.

Buiten is de zon inmiddels mooi tussen de bergen onder gegaan.

We gaan eten in het restaurant. Het is druk. We moeten 15 minuten wachten voordat we een tafel toegewezen krijgen. Het eten smaakt overigens prima. Bij het teruglopen naar onze lodge, is het op de verlichte paden langs de lodges na, pikkedonker. Maar de sterrenhemel is hier zo mooi.

Tegen 21.00 uur zijn we terug bij onze lodge.

Het weer was bij vertrek om half 11 in Lajitas lichtbewolkt bij 17 graden. In het park zelf werd het nagenoeg onbewolkt bij max. 25 graden.

We hebben vandaag 178 km gereden.

Morgen gaan we dit prachtige park verder verkennen.