Vanochtend rond 7 uur wakker. We hebben een Amerikaans ontbijtje gedaan in het hotel. Leuk om te vermelden zijn de wafels in de vorm van de staat Texas. De cranberry op de wafel is ongeveer waar Amarillo ligt.

Om 10 uur zijn we vertrokken uit het hotel. Buiten is het maar 1 graad, koud dus. Dit maal geen lange rit. We hoeven nu alleen de weg maar uit te rijden en dan komen we bij het Palo Duro Canyon State Park. Enige is dat je dan wel de goeie kant moet oprijden, dat deden we dus niet. Toen de weg ophield bij een kruising kwamen we erachter dat we de verkeerde kant op waren gegaan. Dus omdraaien en de goeie kant op. Eerst een heel stuk over de vlakte en dan in eens doemt de Palo Duro Canyon op. Om half 11 komen we aan in het park.

We betalen bij de ingang 8 dollar per persoon. We krijgen een kaart van het park mee. Iets verder rijden we naar het Visitors Center. Vanaf daar hebben we een schitterend uitzicht op de brede kloof.


De Palo Duro Canyon is na de Grand Canyon de grootste canyon (kloof) in de Verenigde Staten. De canyon is 193 km lang, 32 km breed en 245 m diep. In het gelijknamige State Park kun je met de auto een ronde rijden. Verder zijn er veel wandelingen (trails) uitgezet in het park.
Een populaire wandeling is The Lighthouse Trail. Het is 4.8 km wandelen naar de rotsformatie, The Lighthouse genaamd. Het symbool van het park. Terug is het ook nog eens 4.8 km. We gaan deze wandeling proberen. Eerst rijden we met de auto naar beneden de canyon in. We rijden de mooie route door het park. Onderweg zien we wat hertjes en kalkoenen.
Op de terugweg komen we bij de parkeerplaats van o.a. The Lighthouse Trail. We vullen onze rugtas met water en eten en gaan op weg. Het is inmiddels 3 graden. Om te wandelen helemaal niet verkeerd. Het is erg rustig. Uiteindelijk komen we tijdens de wandeling heen en terug hooguit 25 mensen tegen. In de zomer schijnt het hier file lopen te zijn, en ook nog eens snikheet.

Het grootste deel van de wandeling is het redelijk vlak met een mooi pad en mooie uitzichten op diverse kleuren die de canyonwand heeft.
Maar de laatste 500 meter naar de rotsformatie begint het echte werk echt. Het flink omhoog klauteren. Ingrid besluit om niet helemaal naar boven te gaan. Harry gaat het wel proberen. Het uiteindelijk uitzicht op de rotsformatie en omgeving is voortreffelijk mooi. De hoogte van de 2 zogenaamde Hoodoo’s is ca. 90 meter.
We lopen later gezamenlijk dezelfde route weer terug. Uiteindelijk hebben we 10-11 km gelopen. In totaal hebben we er 4 uur over gedaan.
We wilden eigenlijk nog naar Tucumcari rijden, maar het wordt te laat om daar nog naar toe te rijden. We besluiten dan ook om in Amarillo te overnachten. Eerst doen we nog een ommetje langs Combine City. Langs de E Farm to Market road staan op den duur allemaal oude combines schuin in de grond.
Na snel wat foto’s gemaakt te hebben van de combines rijden we naar Amarillo. We gaan naar een McDonalds voor wat eten en gratis internet. We kunnen dan meteen een hotel gaan uitzoeken en boeken. Het word hotel Drury Inn. Het ligt aan de Route 66. Dat is de route waar we morgen mee starten. We moeten ook de auto nog weer bijvullen, want door de kleine tankinhoud moeten we tot nu toe elke dag wel tanken. Om 18.00 uur komen we aan bij het hotel. We kunnen lekker rustig aan doen. Morgen wordt een lange dag in de auto. We rijden dan via de Route 66 en verlaten even later de staat Texas. Dan gaan we de grens over de staat New Mexico in. We rijden door naar Alamogordo waar we willen overnachten.

Het weer vandaag. Een frisse start van de dag van 1 graden tot een maximum van 8 graden in de middag. Het is de hele dag bewolkt. Morgen wacht een nog koudere dag met misschien zelfs wel wat sneeuwval.
We hebben vandaag 123 km gereden.

Wat een prachtig park! En er is op de foto’s geen kip te zien (alleen kalkoenen, haha) maar heerlijk rustig overal!